Noc Magów – najmroczniejsza z gier Ten tekst przeczytasz w 3 minut

Gdy zapada noc zbierają się na swój sabat magowie. Naładowani energią za dnia zaczynają swoje przepychanki by to ich kociołek stał się centrum uwagi – tak gra Noc Magów wygląda w krótkim fabularnym opisie.

Autorami Nocy Magów – jednej z oryginalniejszych gier w planszówkowym świecie są Kirsten Becker i Jens – Peter Schliemann. Gra została nagrodzona wieloma międzynarodowymi wyróżnieniami, między innymi Toy Innovation 2006 i Kinderspiel des Jahres 2006 dla najlepszej gry dziecięcej, zdobyła również Złotego Geeka serwisu boardgamegeek.com. Proste zasady pozwolą bawić się nią już kilkuletnim dzieciom – gra przeznaczona jest maksymalnie dla czterech graczy – a jej innowacyjność dostrzeżemy dopiero wtedy, gdy nic nie będzie wokół widać. Autorzy proponują też wprowadzenie niewielkiej modyfikacji podczas rozgrywki, która powoduje, iż Noc Magów z gry zręcznościowej staje się grą strategiczno zręcznościową.

Polskie wydanie gry jest jakościowo takie samo jak oryginalne. W dużym, sztywnym pudełku znajdziemy woreczek drewnianych klocków w czarnym i granatowym kolorze, cztery plastikowe piony magów ozdobione magicznymi symbolami wyróżniającymi czarodziejów spośród siebie, plastikowe krążki i elementy ogniska, ponadto wykonaną z grubego kartonu trójwymiarową planszę i … aż szesnasto-stronicową kolorową instrukcję.

Zanim zaczniemy pierwszą rozgrywkę musimy troszkę popracować nad elementami gry. W przeciwieństwie do większości spotykanych gier nie znajdziemy tu elementów sztancowanych, nasze przygotowania nie będą więc polegać na wydłubywaniu żetonów, będziemy musieli złożyć ognisko i skleić ze sobą kilka elementów – do drewnianych kociołków przykleić należy plastikowe, fosforyzujące krążki. Do gry dołączona jest specjalna dwustronna taśma samoprzylepna (odpowiednio przycięta) więc nie musimy się bawić w żadne szukanie kleju. Kiedy skończymy sklejanie odkładamy ognisko, kociołki, piony magów i specjalny okrąg zwany kręgiem światła w jakieś dobrze oświetlone miejsce – najlepiej pod lampkę na biurku. Część elementów gry ma bowiem fosforyzujące elementy i muszą się one naładować przed gr (jeśli chcemy zagrać w podstawową wersję Nocy Magów).

Zajmiemy się nimi później, teraz można oglądnąć i przygotować grę do pierwszej partii. Układamy drewniane klocki wokół środka planszy, zostawiając miejsce na ognisko i kociołki, które na razie wygrzewają się pod żarówką. Tworzą one kilka koncentrycznych okręgów – to nasz tajemniczy las przez który na sabat będą przedzierać się magowie. Ważną rzeczą jest umieszczenie planszy na twardym równym podłożu, takim które nie tłumi dźwięku spadających elementów. Kiedy fosforyzujące elementy będą gotowe do gry układamy je w wolnym centralnym miejscu planszy – krąg światła nakrywamy ogniskiem dookoła którego we właściwych miejscach rozkładamy kociołki.

Przygotowanie wszystkich elementów przed grą to główny minus Nocy Magów – stosunek czasu rozłożenia elementów do czasu trwania pojedynczej partii stanowczo wypada na niekorzyść dla gry. Równe rozłożenie krążków na planszy i naładowanie części fosforyzujących zajmuje ok. piętnaście, dwadzieścia minut podczas gdy sama partia trwa nie więcej niż dziesięć minut.

Gra nie musi być genialna, żeby zapadać w pamięci graczy, ważne żeby miała to coś co wyróżnia ją spośród innych. Niewątpliwie Noc Magów ma to coś – ciemność. Kiedy już rozłożyliśmy wszystkie elementy siadamy wokół planszy i… gasimy światło. Jedyne co powinno pozostać widoczne to jarzące się ognisko z kręgiem kociołków i kapelusze naszych magów – fosforyzujące cyferblaty zegarków nie biorą udziału w zabawie :)

Celem każdego z graczy jest umieszczenie kociołka oznaczonego symbolem naszego w kręgu światła lub zrzucenie z planszy wszystkich kociołków pozostałych graczy. Aby tego dokonać stawiamy nasz pion maga na krawędzi planszy i przesuwamy go w dowolnym kierunku do czasu aż usłyszymy stukot spadających drewnianych elementów gry, wtedy nasz czarodziej natychmiast się zatrzymuje, a kolejka przechodzi do następnego gracza.

To są wszystkie reguły rządzące rozgrywką, wspomniałem jednak, że instrukcja ma aż 16 stron. Ładna kolorowa książeczka z tekstem drukowanym na co drugiej stronie budzi mieszane uczucia. Treść, którą można zawrzeć na jednej kartce formatu A4 tutaj rozciągnięto do rozmiarów całkiem sporej broszury. Zdecydowany przerost formy nad treścią, tym bardziej, że zamieszczone w niej ilustracje nie powalają na kolana.

Pojedyncza partia kończy się dość szybko, a po kilku rozgrywkach gra może się znudzić. Jest jednak sposób by partia stała się bardziej wciągająca również dla graczy oczekujących od gier czegoś więcej niż tylko przepychanie się w ciemnościach.

Wspomniana już na początku alternatywna wersja reguł polega na pozostawieniu włączonego światła. Tracimy wtedy oczywiście cały urok jarzących się w ciemności magicznych symboli, zyskujemy jednak zupełnie nowy wymiar rozgrywki. Noc Magów z gry zręcznościowo-losowej staje się grą taktyczną. Widząc rozmieszczenie poszczególnych elementów tworzących las, przepychający się między drzewami magowie są prowadzeni znacznie ostrożniej i gracze częściej sami decydują o końcu swojej tury nie czekając aż oznajmi im to stukot spadających z planszy elementów. Po kilku rozgrywkach w ciemności zdecydowanie bardziej polecam wprowadzenie modyfikacji, pozwoli to grze częściej powracać na stół.

Noc Magów to produkt, który każdy planszówkowy geek powinien poznać. Gra nadaje się też jako przekaźnik planszówkowego bakcyla młodszym graczom. Z pewnością jednak, mimo znakomitego wykonania gra nie będzie tak częstym gościem na stołach graczy jak inne gry zręcznościowe. Fosforyzujące piony to za mało by zrównoważyć krótką i mało dynamiczną rozgrywkę. Sytuację ratuje nieco alternatywna wersja reguł, jednak wtedy tracimy główny wyróżnik tej pozycji. Krótko mówiąc, gra warta poznania, ale jest bardzo małe prawdopodobieństwo by trafiła do dziesiątki ulubionych gier.

Plusy:

znakomite wykonanie;
oryginalny pomysł
ciekawy gadżet w postaci fosforyzujących elementów

Minusy:

gra szybko się nudzi
w przypadku instrukcji przerost formy nad treścią
niekorzystny stosunek czasu rozłożenia gry do długości partii

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w serwisie Gry-Planszowe.pl.