GamesFanatic.pl Gry planszowe, karciane, recenzje, felietony, nowości ze świata.

Moje pierwsze spotkanie z Odyseją Adama Kałuży i Przemysława Dmytruszyńskiego miało miejsce na Planszówkach na Narodowym, gdy gra była jeszcze na etapie prototypu. Po całym dniu planszówkowych zmagań, przyciągnięta wspaniałymi ilustracjami zasiadłam do rozgrywki i… od razu mi się spodobało. Memory zna chyba każdy. Prosta gra polegająca na znalezieniu dwóch takich samych obrazków wśród zakrytych kafelków/kart. Odyseja jest oparta o ten sam mechanizm, i choć nadal zasady są jasne i przejrzyste, to jednocześnie zostały na tyle rozwinięte, że nie mamy wrażenia grania w banalną grę dla dzieci.

Mechanika deck buildingu to nie pierwszczyzna w grach planszowych. Powiem więcej – zadomowiła się w nich na dobre. I to w najróżniejszych konfiguracjach. Z mniejszymi bądź większymi twistami. Z planszą lub bez planszy. Jako danie główne albo dodatek do ogólnych reguł. Wszyscy tworzą swoje talie i sprawdzają ich siłę w trakcie rozgrywki. Jednakże, ile można?! Czy nie wystarczy nam klasyk w postaci Dominiona? Mało który twórca jest w stanie tchnąć życie w „mielenie” kart inaczej niż Donald X. Vaccarino. A próby całkowitej odmiany założeń deck buildingu są zazwyczaj przerostem formy nad treścią. I nagle natrafiamy na takie Heart of Crown…

W tym roku Polcon odbywał się w Białymstoku na terenie Kampusu Uniwersyteckiego w dniach 8-11 sierpnia (czwartek-niedziela). Najprawdopodobniej był to ostatni Polcon, a przynajmniej ostatnie w takiej odsłonie. Co było? Cospaly, RPGi, LARPy, gry komputerowe, planszówki i ale przede wszystkim było bardzo dużo prelekcji. Dobrych prelekcji.

KeyForge to rewolucja. Ta karcianka od samego początku wzbudzała zarówno mocne zainteresowanie, jak i ogromne niedowierzanie – przecież taki zamysł nie może sprawdzić się w praktyce! Mieszane uczucia graczy nieodzownie łączyły się z niecierpliwym wyczekiwaniem. W końcu po raz pierwszy zaserwowano nam tytuł, gdzie nie tyle zrezygnowano ze wcześniejszego tworzenia decku lub budowania go w trakcie partii, o ile zaproponowano zmagania… całkowicie unikalnymi taliami! Tak w KeyForge każdy zakupiony deck jest niepowtarzalny, odznaczając się różnym stopniem synergii między kartami. Czy Richard Garfield (twórca między innymi Magic: The Gathering, Android: Netrunner czy Potworów w Tokio) tym razem nie posunął się za daleko?

Kwiaciarenka kojarzy się nieodparcie z Niezłymi Ziółkami, przez niektórych zwana jest nawet ich następczynią. I ma prawo się tak kojarzyć za sprawą grafiki i tematyki, niemniej jednak mechanicznie - choć obecne jest Set Collection - to jednak mamy tu Press Your Luck (Ziółka) kontra mechanika draftu (Kwiaciarenka). A i samo zbieranie setów polega na czym innym, powiedziałabym nawet, że w Kwiaciarence to zbieranie setów bardziej przypomina dopasowywanie wzorca.

Przyczółki kręcą twista, czyli kolejna udana wariacja memory ;)

Domino wróciło do łask. Niby taka klasyczna gra o banalnej mechanice, z której podobno nie da się za wiele wyciągnąć, a tu proszę niezawodny Bruno Cathala stworzył z niej taką serię, która zawładnęła umysłami graczy. Urzeczeni dodatkowo piękną oprawą graficzną planszówkowicze  mogli wydać tylko jeden werdykt – hit. Jednak, czy w pewnym momencie układanie płytek nie zaczęło zjadać własnego ogona? Dziś zapraszam was do domeny królowej, gdzie czekają na nas kolejne wyzwania włącznie ze starciami z drapieżnym smokiem.

Na pudełku Dice Settlers odnaleźć można logo dwóch wydawnictw. Jedno z nich to Board & Dice (połączone od niedawna z NSKN Games). Wydawnictwa, których działalność śledziłem z uwagą i sympatią, ale gdyby ktoś zapytał mnie wprost o konkretny, największy ich hit, który szczególnie przypadł mi do gustu, miałbym z tym niejaki problem. Być może ujawnię przedwcześnie pointę tego tekstu, ale jest realna szansa, że o takim produkcie właśnie czytacie.

Great Western Trail to świetna gra. I zdania nie zmienię, chociaż spotkałam się z kilkoma krytycznymi opiniami, jednak puściłam je mimo uszu. Nie dość, że Alexander Pfister należy do zaszczytnego grona moich ulubionych autorów, to jeszcze któż przecież nie lubi majestatycznych krów?! Pamiętajcie – Black Angus to najlepsza rasa na świecie. Nie było innej opcji – koniecznie musiałam sprawdzić, czy dodatek Kolej na Północ da radę ulepszyć i tak fenomenalną rozgrywkę. Sprawdźmy jak działają w kolejne moduły! A może lepiej zachować pieniądze w portfelu?

To kolejna już gra z serii Escape Room. Jeśli graliście w poprzednie tytuły - z tym nie będziecie mieć większych problemów, choć niektóre zagadki wymagają otwartego umysłu i inwencji twórczej ;)). Jeśli to wasz pierwszy tytuł - też nie będziecie mieć problemow, w zasadzie otwieramy pudełko i zaczynamy grać.