Głębia – gra o liczeniu, nurkowaniu i zdobytych trofeach [Współpraca reklamowa z Nasza Księgarnia] Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji
Ten tekst przeczytasz w 3 minut

Głębia (Balloon Cup)
Projektant: Stephen Glenn
Liczba graczy: 2
Wiek: 8+
Czas gry: ok 30 min.
Ranking BGG: 6.7
Rok wydania: 2003
Rok wydania PL: 2019 (Nasza Księgarnia)
Instrukcja PDF
Mechanika: set collection, hand management

Zdobyte nagrody:
NAGRODA TRIC TRAC (nominacja Francja 2003)
NAJLEPSZA GRA PLANSZOWA (rekomendacja Niemcy 2003)
NAJLEPSZA GRA DWUOSOBOWA (USA 2003)
NAJLEPSZA GRA KARCIANA (Niemcy 2003)

I oto raz kolejny mamy do czynienia z grą, która pierwotnie opowiadała o czymś innym. Pierwotnie były to balony, Nasza Księgarnia postanowiła jednak, że zamiast latać będziemy pływać (a nawet nurkować) a zilustrowanie kart powierzyła Tomaszowi Larkowi. Brzmi dobrze? To dobrze. Bo jest dobrze.

Idea jest taka, że na głębi lepiej radzą sobie ciężsi nurkowie, ci ze skafandrami i całym osprzętem (a mechanicznie – karty o wysokich nominałach). Na płyciznach zaś lepiej czują się panowie w samych slipkach, czyli pływacy przybrzeżni, a mechanicznie – niskie wartości na kartach.

Głębia vs. płycizna

Na środku stołu mamy cztery płytki morza – początkowo dwie z nich to głębia a dwie – płycizna (ale to się zmienia w trakcie gry). Na nich leżą skarby – od 1 do 4. Aby zdobyć skarb(-y) z danej płytki trzeba, aby po każdej z dwóch stron płytki (przestrzeń gracza i przestrzeń przeciwnika) było wyłożone dokładnie tyle kart i w takich kolorach ile mamy na niej skarbów (i w takich kolorach). Skarby z płytki zdobywa gracz, którego nurkowie lepiej sobie radzą w danej wodzie, a więc z głębi ten, czyja suma wartości na kartach jest wyższa, a z płycizny ten, czyje wartości na kartach w sumie dają mniej punktów.

W swoim ruchu dokładamy jedną kartę przy wybranej płytce (w/g określonych zasad, a więc tylko w takich kolorach jakie są na niej skarby i tak, by nie przekroczyć wymaganej liczby) – ale możemy ją dołożyć zarówno po swojej stronie, jak i przeciwnika.

I to właśnie w tej grze jest istotą zabawy. Nie ma bowiem znaczenia, czy karty będziemy mieć niskie czy wysokie – każda karta da się wykorzystać. No dobrze, może trochę ma znaczenie. W gruncie rzeczy tymi dobrymi kartami są karty bardzo niskie i bardzo wysokie, a tymi gorszymi (którymi trudniej grać) karty tzw. średnie (np. 7 czy 8). Gra jest oczywiście losowa, bo dociągamy karty na rękę i może się zdarzyć, że długo nie dociągniemy potrzebnych (pożądanych) kart z jakiegoś koloru, ale to nie przeszkadza kombinować.

Gra jest emocjonująca, również przez to, że każdy kolor jest inaczej liczny tj. najmniej jest skarbów szarych, najwięcej czerwonych. Co za tym idzie, również kart jest mniej i więcej – dla czerwonych to komplet wszystkich 13  w kolorze, szare – to tylko 5 kart.

Skarby zdobywamy po to, bo zdobyć nagrodę, a tę otrzymujemy za oddanie określonej liczby jednokolorowych kostek. Co ciekawe – i to kolejny plus tej gry – gdy już ktoś zdobędzie dajmy na to zieloną nagrodę, kostki zielone będzie można używać do wymiany na inny kolor w proporcji 3:1 (ale nie wcześniej! dopóki zielona nagroda leży na stole, dopóty zielony nie może robić za takiego jokera). Daje to pole do manewru i zastanowienia, czy na pewno chcę zdobywać nagrodę w danej chwili, bo może się okazać, że odblokuję przeciwnikowi możliwość podmiany i tym samym zdobędzie on trzecie trofeum i wygra grę.

Głębia jest w moim odczuciu najcięższą i najdłużej trwającą (z – bądź co bądź – leciutkich) grą z tych trzech dwuosobówek od Naszej Księgarni (Głębia, Kruki i Fabryka Czekolady), które ostatnio wpadły mi w ręce. Nie przez stopień skomplikowania, ile przez zdarzające się w praktyce zastanawianie się co, gdzie i komu położyć, czasem prowadzące nawet do niewielkiego downtime’u. Jest to też gra, która w cudowny sposób może pomóc nauczycielom matematyki oswoić swoich podopiecznych z liczeniem (bądź szacowaniem), bo wciąż trzeba mieć w głowie jaki wynik dają leżące karty po zsumowaniu.

 

Złożoność gry (3/10):

Oprawa wizualna (7.5/10):

Ogólna ocena (7.5/10):

Co znaczy ta ocena według Games Fanatic?
Dobry, solidny produkt. Gra może nie wybitnie oryginalna, ale wciąż zapewnia satysfakcjonującą rozgrywkę. Na pewno warto ją przynajmniej wypróbować. Do ulubionych gier jednak nie będzie należała.