Alibi i „Na Smolnej” – relacja Ten tekst przeczytasz w 4 minut

W ostatnim czasie warszawskie planszówkowanie sprowadza się do czwartkowego pobytu w Alibi, a następnego dnia – w piątek – do tradycyjnego grania w szkole „Na Smolnej”. Tak było i w tym tygodniu.Czwartkowe spotkanie miało się odbyć pod znakiem betatestów najnowszej polskiej produkcji – Piraci: Córka Gubernatora. Niniejsza inicjatywa miała też być nowym przedsięwzięciem jakiemu chciało stawić czoło warszawskie grono miłośników planszówek. Czy się udało? I tak i nie. Z części testowej wywiązaliśmy się znakomicie, czyli rozegraliśmy całą, ponad dwugodzinną rozgrywkę, spisaliśmy sporo spostrzeżeń i wniosków. Niestety forma jaką przyjęliśmy, aby przekazać wyniki naszej pracy producentowi nie należała do najszczęśliwszych. Jak gdyby nic umieściłem listę uwag na publicznym forum, co jednocześnie stało się znakiem dla innych uczestników do podzielenia się swoimi wrażeniami. I się zaczęło. Awantura, wstyd, Sodoma i Gomora :) Wyniki betatestingu na publicznym forum! Skandal i sromota! Cóż udało się jakoś sytuacje uratować, w pewnym momencie usuwając całą dyskusję, ale kto przeczytał ten przeczytał. Przez co pewnie mógł odnieść mylne wrażenie, że tak będzie wyglądać ostateczna wersja gry. A pewnie daleko do tego jeszcze i twórcy wprowadzają na bieżąco poprawki.

Oczywiście tłumaczy nas ignorancja. To, że po raz pierwszy cokolwiek testowaliśmy. To, że nie byliśmy oficjalnym zespołem testującym, a wersje do testowania dostałem w pewnym sensie po znajomości. I parę innych pewnie lepszych lub gorszych tłumaczeń. Co by jednak nie mówić pierwszą, nową inicjatywę trochę spieprzyliśmy (czy ja osobiście spieprzyłem, kwestia szukania kozła ofiarnego nadal jest otwarta :)) Miejmy jednak nadzieję, że kolejne przedsięwzięcia wyjdą nam lepiej. Nie wiem czy nadal producenci będą chcieli prowadzić z nami konsultacje po tym co się stało i szukać pomocy przy testowaniu… cóż trudno. Pomysłów na przyszłość naszych spotkań na szczęście mamy kilka.

Wracając jednak do spotkania. Oprócz Piratów toczyły się oczywiście rozgrywki również w inne gry. Najpierw była gra zrobiona przez Folko – Glik. Ciekawa, szybka pozycja. Godna polecenia i bardzo ładnie wykonana przez bazika. Bez mojego udziału grano w Palazzo, Wilki i Owce oraz Manhattan. Szczególnie ten ostatni wyglądał bardzo ciekawie. Jak ktoś nie wie jest to produkcja autora Puerto Rico i Thurn und Taxis – Andreasa Seyfartha. Gra za którą został wyróżniony Spiel des Jahres 1994. Czyli nie byle co. Z jednej strony wygląda przestarzale, ponieważ kolorystyka i grafika odbiegają od współczesnych produkcji. Z drugiej strony pojawiające się na planszy drapacze chmur są bardzo intrygujące. Uczestnicy chwalili bardzo grę i muszę konieczne ją w przyszłości osobiście sprawdzić.

Co do moich gier. Jak przystało na fanatyka zakochanego w Thurn und Taxis oczywiście zaproponowałem go pozostałym trzem graczom. Grała w niego kolejna nowa osoba – dasilwa i był zadowolony z rozgrywki, a grę chwalił. Czyli jak zwykle TuT odniósł sukces, a ja razem z nim, bo nie dałem sobie odebrać zwycięstwa w grze :)

Na koniec czwartkowego wieczoru sięgnęliśmy po HinduWindu. Grę już znałem z widzenia od czasów Planszówkonu, ale nie miałem jeszcze czasu się nią pobawić. Wreszcie nadarzyła się okazja. Gra okazała się sympatyczna. Po pierwsze jej wykonanie jest zadawalające. Są kolorowe rysunki, część z nich naprawdę ładnie narysowana. Są śmieszne teksty i nazwy (np. postać gracza Madafakir). Gra się bardzo leciutko, dużo jest rzucania w siebie czarami (za pomocą odpowiednich kart) i w ogóle atmosfera jest wesoła. Na pewno HinduWindu ma trochę słabości i wad, ale jak na polską produkcję (z ciężkim sercem mi się pisze to „jak na polską produkcję”) została wykonana nad wyraz solidnie. Rozgrywkę wygrał Don Simon, wpadając na metę o włos przed jaxem.

Tyle o czwartku. W piątek natomiast kolejne spotkanie. Tym razem „Na Smolnej”. Sezon urlopowy, graczy więc nie było zbyt wielu. Głównie miłośnicy strategii. Jednak nie zabrakło i nas fanów Eurogier.

Zaczęliśmy od… Thurn und Taxis. Nie będę organizował konkursu na odgadnięcie kto zaproponował tą grę, ponieważ odpowiedź jest trywialna. W partii wzięli udział dwaj nowi gracze, tak więc nie było możliwości i tym razem pozbawienia mnie zwycięstwa. Z ich pierwszych opinii świadczyło, że gra im się podobała, tak więc Kolejny Zadowolony Klient.

Kolejna gra to Palazzo. Do tej pory nie miałem okazji, więc dobrze się stało, że wreszcie nadszedł moment jej przetestowania. Palazzo w naszym środowisko rozsławił funky_kamyk, rewelacyjną recenzją w serwisie gry-planszowe.pl. Gra rzeczywiście okazała się tak sympatyczna jak o niej pisano. Ładnie wykonana, z ciekawą mechaniką i dość szybka. Skupiłem się jedynie na dwóch domach i okazało to się bezpieczną strategią. Konkurenci mieli zbyt dużo ujemnych punktów, nie mogli mi zagrozić i udało się wygrać. Muszę się zastanowić czy w najbliższym czasie się o nią nie zaopatrzyć. Szczególnie, że można ją w Polsce kupić za sensowną cenę.

Następnie potrzebowaliśmy czegoś na sześciu graczy. Tutaj z pomocą nadszedł Fist of Dragonstones. Gra wydana przez Days of Wonder (zaliczana do mniejszych gier tej firmy, ale i tak bardzo ładnie wykonana) utrzymana w świecie fantasy i oparta o licytacje. Sama mechanika całkiem zmyślna i rozgrywka przyjemna. Trzeba dobrze wyczaić co planują przeciwnicy, zmylić ich do swoich działań, ryzykować. W pewnym momencie udało mi się uśpić czujność współgraczy na tyle, że niespodziewanie znowu udało się znowu wygrać. Nie ma co mówić, udane spotkanie :)

Na koniec na ogień poszła Cleopatra, rozegrana w cztery osoby. Sama rozgrywka trwała dość długo, bo równocześnie rozmawialiśmy na różne tematy. Gra jest na tyle lekka, że niewiele to jednak przeszkadza. Warto jednak zaznaczyć, że rozgrywka zakończyła się niesamowitym finałem. Dwóch graczy: jax i mysterio mieli tyle samo amuletów korupcji i obaj zostali wrzuceni do krokodyli. Pozostałem tylko ja i Alicja (która zastąpiła w połowie gry Don Simona). Obliczamy nasze zyski. Ja mam 44 talenty, Alicja… 45. Masakra. Nie spodziewałem się po tej grze takich emocji i tak minimalnych różnic

Na tym zakończyliśmy zabawę z planszówkami i wróciliśmy do domów. Do kolejnego spotkania!

Glik

Glik

Piraci:Córka Gubernatora, wersja beta

Manhattan

Manhattan